De BICH-CAU voorbestemde vergadering - sectie 2
Hits: 717
LAN BACH LE THAI 1
... wordt vervolgd voor Sectie 1:
« Hier ben ik, mijn Heer », Zei ze met zachte en muzikale stem. « Je hebt lang genoeg op me gewacht. '
« Wie bent u, geachte dame? »Vroeg TU-UYEN.
« Mijn bescheiden naam is GIANG-KIEU en ik ben een fee. Misschien herinnert u zich misschien dat we elkaar tijdens het lentefeest onder de bloeiende perzikboom hebben ontmoet. Uw liefde voor en uw vertrouwen in mij hebben de feeënkoningin ertoe bewogen mij te sturen om uw vrouw te worden .
Nu werd de droom van de jonge geleerde vervuld en werd hij getransporteerd naar een nieuwe wereld van geluk en onbekend genot. Zijn huis was nu in de hemel veranderd door haar lieve, mooie aanwezigheid en door de magie van haar liefde.
Hij hield heel veel van haar en bleef haar overal volgen, zijn boeken vergeten en zijn studies verwaarloosd. Toen GIANG-KIEU hem dit verwijt, keek hij diep in haar ogen en zei:
« Mijn geliefde, ik was ooit verdrietig en eenzaam. Je bent gekomen en hebt mijn leven veranderd. Je ziet er elke dag charmanter uit, en het is niet meer dan normaal dat ik ernaar verlang om bij je in de buurt te zijn. Ik kan het niet helpen. »
« Je moet naar me luisteren als je een succes wilt worden ». zei de fee. « Blijf niet langer inactief en begin opnieuw te studeren, anders verlaat ik je. '
Hij gehoorzaamde haar met tegenzin, maar zijn geest was afgeleid en uiteindelijk ging hij wijn drinken. Op een dag, toen hij dronken was, was de fee weg. Hij had er veel spijt van en bad tot haar om terug te komen, maar er was geen teken van haar.
Toen herinnerde hij zich dat ze uit de foto aan de muur was gekomen en hij ging erheen om haar te smeken om weer naar buiten te komen, maar ze bewoog niet.
« Prachtige GIANG-KIEU »Smeekte hij haar,« deze is je slaaf en smeekt om vergeving. Wat zal deze doen zonder je geliefde aanwezigheid en je lieve liefde? »
De dame bewoog zich niet, maar TU-UYEN gaf niet op. Dag na dag wachtte hij tot ze terugkwam en klampte zich wanhopig vast aan zijn hoop. Hij verbrandde wierook, bad keer op keer tot haar en schreef een lang gedicht, waarin hij zijn prachtige ontmoeting met de fee vastlegde en de diepte van zijn liefde uitdrukte, en de omvang van zijn verdriet:
« De lucht was verheven en de zeeën waren breed, en mijn fee, mijn geliefden, waarom verstop je je? ... enz. »
Keer op keer sprak hij met de dame op de foto, beloofde haar te gehoorzamen en sprak zelfs over zelfmoord.
Eindelijk stapte GIANG-KIEU weer uit de foto, nog steeds met boze blikken:
« Edelachtbare, als u deze keer niet naar mij luistert », zei ze,« zal ik gedwongen worden u voor altijd te verlaten. Ik zal. »
TU-UYEN deed haar zijn plechtige belofte en zwoer dat hij haar nooit meer ongehoorzaam zou zijn. Bang om haar te verliezen, begon hij hard te studeren en slaagde briljant voor zijn examens, kwalificerend als een mandarijn.
Al snel werd een zoon voor hen gebombardeerd en een verpleegster werd ingehuurd om ervoor te zorgen.
Op een dag, toen de jongen ouder was dan een jaar, werd de lucht plotseling zwoel, scheen de zon helderder dan ooit en hoorde ik van ver de hemelse muziek. GIANG-KIEU werd serieus en zei tegen haar man:
« Edelachtbare, ik woon al meer dan twee jaar bij u. Mijn tijd op aarde zit erop en het bevalt de Fairy-Queen me nu terug te roepen naar de hemel. Kijk alsjeblieft niet depressief en gealarmeerd. Je naam staat ook op de lijst van de Onsterfelijken. Laten we dus samen naar de hemel gaan. »
Vervolgens wendde ze zich tot de verpleegster en zei: « Onze aardse rijkdommen zijn nu van jou. Breng alstublieft onze zoon groot, en als hij al zijn examens met goed gevolg heeft afgelegd, komen we terug om hem mee te nemen naar de hemel.»
En ze verbrandde wat wierook, mompelde gebeden en meteen verschenen er twee wonderbaarlijke zwanen, met gouden kransen om hun nek en fonkelende sterren op hun hoofd.
Ze klommen op de vogels en vlogen de warme blauwe lucht in. Zoete en hemelse muziek vulde de lucht alsof de goden zich verheugden om ze in de hemel te ontvangen. Toen de dorpelingen dit zagen, bouwden ze een monument voor aanbid Tu-Uyen op de plek van zijn huis.
En tegenwoordig, de Tu-Uyen-tempel2 is er nog steeds, op dezelfde plaats, in HanoiHoewel de Oost-brug3 en To-Lich rivier4 zijn met de tijd verdwenen.
BEKIJK MEER:
◊ De BICH-CAU Predestined Meeting - Sectie 2.
◊ Vietnamese versie (Vi-VersiGoo): BICH-CAU Hoi ngo - Phan 1.
◊ Vietnamese versie (Vi-VersiGoo): BICH-CAU Hoi ngo - Phan 2.
OPMERKINGEN:
1 : RW PARKES 'Voorwoord introduceert LE THAI BACH LAN en haar korte verhalenboeken: “Mrs. Bach Lan heeft er een interessante selectie van samengesteld Vietnamese legendes waarvoor ik graag een kort voorwoord schrijf. Deze verhalen, goed en eenvoudig vertaald door de auteur, hebben een grote charme, niet in de laatste plaats afgeleid van de betekenis die ze overbrengen van bekende menselijke situaties gekleed in exotische kleding. Hier, in tropische omgevingen, hebben we trouwe minnaars, jaloerse vrouwen, onvriendelijke stiefmoeders, waar zoveel westerse volksverhalen van worden gemaakt. Eén verhaal is het inderdaad Assepoester opnieuw. Ik vertrouw erop dat dit boekje veel lezers zal vinden en vriendelijke belangstelling zal opwekken in een land waarvan de huidige problemen helaas bekender zijn dan haar vroegere cultuur. Saigon, 26 februari 1958. '
2 :… Updaten…
◊ Inhoud en afbeeldingen - Bron: Vietnamese legendes - mevrouw LT. BACH LAN. Kim Lai An Quan Publishers, Saigon 1958.
◊ Uitgelichte sepia-afbeeldingen zijn ingesteld door Ban Tu Thu - thanhdiavietnamhoc.com.
BAN TU THU
06 / 2020