Enkele Vietnamese korte verhalen met een rijke betekenis - Deel 1
Hits: 3085
GEORGES F.SCHULTZ1
Weinig Staatsman Ly
Er was eens een beroemde Vietnamese staatsman wiens naam was LY. Hij was erg klein van stuk; in feite was hij zo klein dat de bovenkant van zijn hoofd niet hoger was dan het middel van een man.
Statesman LY werd gestuurd naar China om een zeer belangrijk politiek probleem met dat land op te lossen. Wanneer de Keizer van China keek van hem naar beneden Dragon troon en zag deze kleine man, riep hij uit: "Zijn de Vietnamezen zulke kleine mensen?"
LY antwoordde: "Vader, in Vietnam hebben we zowel kleine mannen als grote mannen. Onze ambassadeurs worden gekozen in functie van het belang van het probleem. Omdat dit een kleine kwestie is, hebben ze me gestuurd om te onderhandelen. Als er een groot probleem tussen ons is, sturen we een grote man om met je te praten. '
De Keizer van China dacht na: "Als de Vietnamezen dit belangrijke probleem slechts als een kleine kwestie beschouwen, moeten ze inderdaad een groot en machtig volk zijn. '
Dus hij verminderde zijn eisen en de zaak werd toen en daar geregeld.
The Tailor en The Mandarin
In de hoofdstad van Vietnam er was eens een zekere kleermaker die bekend stond om zijn vaardigheid. Elk kledingstuk dat zijn winkel verliet, moest perfect passen bij de klant, ongeacht het gewicht, de bouw, de leeftijd of het draagvermogen van de klant.
Op een dag liet een hoge mandarijn de kleermaker halen en bestelde een ceremonieel gewaad.
Na het nemen van de nodige metingen, vroeg de kleermaker respectvol aan de mandarijn hoe lang hij in de dienst was.
"Wat heeft dat te maken met het knippen van mijn mantel?”Vroeg de mandarijn goedmoedig.
"Het is van groot belang, vader,”Reageerde de kleermaker. "U weet dat een pas aangestelde mandarijn, onder de indruk van zijn eigen belang, zijn hoofd hoog draagt en zijn borst naar buiten. We moeten hiermee rekening houden en de achterste klep korter maken dan de voorkant.
'' Later verlengen we beetje bij beetje de achterste klep en verkorten we de voorste; de lappen worden precies even lang afgesneden als de mandarijn halverwege zijn carrière komt.
“Ten slotte, als hij voorovergebogen wordt door de vermoeidheid van lange dienstjaren en de last van de leeftijd, streeft hij er alleen naar om zich bij zijn voorouders in de hemel te voegen. De mantel moet achteraan langer gemaakt worden dan vooraan.
“Zo zie je, Sire, dat een kleermaker die de anciënniteit van de mandarijnen niet kent, ze niet correct kan passen."
De blinde schoonzoon
Er was eens een knappe jongeman die vanaf zijn geboorte blind was, maar omdat zijn ogen er heel normaal uitzagen, waren maar heel weinig mensen zich bewust van zijn aandoening.
Op een dag ging hij naar het huis van een jongedame om haar ouders om haar hand te vragen. De mannen van het huishouden stonden op het punt om in de rijstvelden te gaan werken en om zijn ijver te demonstreren, besloot hij zich bij hen aan te sluiten. Hij liep achter de anderen aan en kon zijn deel van het dagelijkse werk doen. Toen het tijd was om de dag af te sluiten, haastten alle mannen zich naar huis voor het avondeten. Maar de blinde man verloor het contact met de anderen en viel in een put.
Toen de gast niet verscheen, zei de toekomstige schoonmoeder: „O, die kerel zal een prima schoonzoon zijn, want hij doet een hele dag arbeid. Maar het is echt tijd dat hij stopt voor vandaag. Jongens, ren naar het veld en zeg hem dat hij terug moet komen voor het avondeten. "
De mannen mopperden over deze taak, maar gingen op pad en zochten hem. Toen ze de put passeerden, hoorde de blinde man hun gesprek en kon hij naar buiten klauteren en hen terug volgen naar het huis.
Bij het eten zat de blinde man naast zijn aanstaande schoonmoeder, die zijn bord met eten laadde.
Maar toen sloeg het noodlot toe. Een brutale hond kwam naderbij en begon het eten van zijn bord te eten.
"Waarom geef je die hond geen klap?”Vroeg zijn toekomstige schoonmoeder. "Waarom laat je hem je eten eten?"
"Mevrouw, "Antwoordde de blinde man,"Ik heb teveel respect voor de meester en de minnares van dit huis, om hun hond te durven slaan. '
"Ongeacht, ”Antwoordde de 'waardige dame. "Hier is een hamer; als die hond het aandurft je weer lastig te vallen, geef hem dan een stevige klap op zijn kop. '
Nu zag de schoonmoeder dat de jongeman zo bescheiden en verlegen was dat hij bang leek om te eten en niets van zijn bord wilde nemen.Ze wilde hem aanmoedigen en koos wat snoepgoed van een grote schaal en zette ze voor hem neer .
Toen de blinde man het gekletter van de eetstokjes tegen zijn bord hoorde, dacht hij dat de hond was teruggekeerd om hem te ergeren, dus pakte hij de hamer op en gaf de arme vrouw zo'n harde klap op haar hoofd dat ze bewusteloos viel.
Onnodig te zeggen dat dit het einde was van zijn verkeringstijd!
De grote vis van de kok
TU SAN2 van het land van de trinh beschouwde zichzelf als een leerling van Confucius3.
Op een dag werd zijn kok tot een kansspel verleid en verloor het geld dat hem was toevertrouwd voor de aankopen van die dag op de markt. Bang om gestraft te worden mocht hij met lege handen naar huis terugkeren, bedacht hij het volgende verhaal.
"Toen ik vanmorgen op de markt aankwam, zag ik een grote vis te koop staan. Het was vet en vers - kortom, een fantastische vis. Uit nieuwsgierigheid vroeg ik de prijs. Het was maar één biljet, hoewel de vis gemakkelijk twee of drie waard was. Het was echt een koopje en alleen denkend aan het fijne gerecht dat het voor je zou maken, aarzelde ik niet om het geld uit te geven voor de voorzieningen van vandaag.
“Halverwege huis begon de vis, die ik aan een lijn door de kieuwen droeg, te verstijven als in de dood. Ik herinnerde me het oude gezegde: 'Een vis uit het water is een dode vis', en toen ik toevallig een vijver passeerde, haastte ik me om hem in het water te dompelen, in de hoop hem te doen herleven onder invloed van zijn natuurlijke element.
'Even later, toen ik zag dat het nog levenloos was, nam ik het van de lijn en hield het in mijn twee handen. Al snel bewoog het een beetje, geeuwde en glipte toen met een snelle beweging uit mijn greep. Ik stak mijn arm in het water om hem weer vast te pakken, maar met een snelle beweging van de staart was hij weg. Ik beken dat ik erg dom ben geweest. '
Toen de kok klaar was met zijn verhaal, klapte TU SAN in zijn handen en zei: "Dat is perfect! Dat is perfect!"
Hij dacht aan de moedige ontsnapping van de vis.
Maar de kok begreep dit punt niet en vertrok lachend. Toen vertelde hij zijn vrienden triomfantelijk: "Wie zegt dat mijn meester zo wijs is? Ik verloor al het marktgeld bij kaarten. Toen bedacht ik een verhaal, en hij slikte het geheel door. Wie zegt dat mijn meester zo wijs is?"
MENCIUS4, de filosoof, zei ooit "Een plausibele leugen kan zelfs een superieur intellect bedriegen. '
BEKIJK MEER:
◊ Enkele Vietnamese korte verhalen met een rijke betekenis - Deel 2.
BAN TU THU
editor - 8/2020
OPMERKINGEN:
1: Meneer GEORGE F. SCHULTZ, was Uitvoerend directeur van de Vietnamees-Amerikaanse vereniging in de jaren 1956-1958. De heer SCHULTZ was verantwoordelijk voor de bouw van het heden Vietnamees-Amerikaans centrum in Saigon en voor de ontwikkeling van het culturele en educatieve programma van de Vereniging.
Kort na zijn aankomst in VietnamBegon de heer SCHULTZ de taal, literatuur en geschiedenis van Vietnam en werd al snel erkend als een autoriteit, niet alleen door zijn collega Amerikanen, want het was zijn plicht hen over deze onderwerpen te informeren, maar door velen Vietnamees ook. Hij heeft artikelen gepubliceerd met de titel "De Vietnamese taal"En"Vietnamese namen”Evenals een Engels vertaling van de Cung-Oan ngam-khuc, "De klachten van een Odalisque. "(Citaat Voorwoord door VlNH HUYEN - Voorzitter Raad van Bestuur Vietnamese-Amerikaanse Vereniging, Vietnamese legendes, Auteursrecht in Japan, 1965, door Charles E.Tuttle Co., Inc.)
2:… Updaten…
OPMERKINGEN:
◊ Bron: Vietnamese legendes, GEORGES F.SCHULTZ, Gedrukt - Copyright in Japan, 1965, door Charles E. Tuttle Co., Inc.
◊ Alle citaten, cursieve teksten en afbeeldingen in sepia zijn ingesteld door BAN TU THU.